Kot birmański jest rasą przez niektóre osoby uważaną za bardzo niezwykłą i tajemniczą. Ma to bezpośredni związek z historią ich pochodzenia. Otóż według jednej z dotychczas utrzymywanych wersji, rasa tego kota miałaby powstać w klasztornych murach zakonu znajdującego się w Birmie. W miejscu tym rasa tych kotów odgrywała szczególną rolę. Zgodnie z legendą miałyby być one, bowiem traktowane, jako jedno z kolejnych wcieleń mnichów, którzy odeszli już z tego świata. Zgodnie z legendą jest to symbol upamiętnienia bestialskiego mordu na jednym z kapłanów modlącym się przed pomnikiem bogini Tsun Kyan-kse strzegącym bram świątyni. Przywiązana doń jedna z kotek zamieszkujących świątynię miała wskoczyć na jego ciało i swym wzrokiem wpatrzonym w posąg bogini wyprosić jej łaskę dla zmarłego mnicha, sama zaś miała zmienić swój wygląd pod wpływem niebiańskiego blasku spojrzenia Tsun Kyan-kse.
Historia opuszczenia przez koty Birmy wydaje się być równie zawiła i niejasna jak historia powstania gatunku. Do ich wędrówki na tereny europejskie miałby przyczynić się jeden z amerykańskich milionerów, zakupując parę tych kotów od jednej z usłużnych mnichom osób,wspierających ich w pracach około świątyni Lao Tsun w Birmie. Po udanym zakupie zabrał je ze sobą na statek udający się w podróż do Europy. Inną, równie podobną wersją jest ta, że para tych kotów była podarunkiem kapłanów dla jednego z francuskich podróżników i badaczy tych ziem. W obu przypadkach miało to zadziać się w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Niestety wieść niesie, że podróż statkiem przeżyła jedynie samica kota. Będąc jednak kotną dała początek nowej linii kotów żyjących w Europie. W 1925 roku pierwszy okaz tej rasy trafia na jedną z wystaw europejskich. Okres drugiej wojny światowej okazał się wyjątkowo mało litościwy dla tej rasy, przeżyła go, bowiem tylko jedna para kotów. W oparciu o specjalnie przygotowany program odbudowy rasy, w którym wykorzystano krzyżówki kota krótkowłosego, przyczyniono się do zwiększenia populacji tych niezwykłych kotów. Kotów, o których niektórzy mówią, że pomagają w reinkarnacji dusz.
Charakter i usposobienie
Koty birmańskie uchodzą w oczach wielu właścicieli za jedne z bardziej przyjacielskich kotów względem ludzi, z którymi wspólnie zamieszkują. Są to z reguły dość życzliwe i towarzyskie stworzenia, posiadające nieco charakterystyczny dla siebie upór przyczyniający się w znacznym stopniu do wyegzekwowania należnych mu praw i racji. Świadczy to bez wątpienia także o ich dużej inteligencji. Są to koty dość pojętne i szybko się uczące przyjaznych zachowań w trakcie porozumiewania się z innymi zwierzętami zamieszkującymi z nimi wspólnie pod jednym dachem u boku jednego właściciela. Uchodzą za jedne z bardziej przyjaznych kotów w relacjach z dziećmi. Nieufne wobec obcych osób, potrafią na długo i dość skutecznie się skryć w trakcie ich wizyty w naszym mieszkaniu. Koty birmańskie są stworzeniami przywiązującymi się zazwyczaj do jednej wybranej przez siebie osoby.
Wygląd i typ sylwetki
Kot birmański jest z reguły silnym i dość muskularnym okazem kota, kota posiadającego półdługowłose, jedwabiste futerko. Jest on zazwyczaj średniej wielkości kotem, którego masa ciała w przypadku samców jest zawarta w granicach 6-8kg. w przypadku samic 3-5kg. Posiadając krótkie łapy w swej budowie okazuje się być nieco bardziej krępym kotem. Według standardu oczy tego stworzenia są koloru szafirowo błękitnego. O ich ogonie można powiedzieć, że jest nieco osobliwego rodzaju formą puszystego pióropusza noszonego w większości przypadków pionowo ku górze. Jego futro nie powinno zbyt odstawać od ciała ani też nazbyt ściśle doń przylegać. Nader charakterystyczną cechą dla kotów tej rasy są ich białe łapki, kolor ten powinien kończyć się zazwyczaj na wysokości stawu. Kolor ich okrywy włosowej powinien na brzuchu być nieco jaśniejszej barwy złotawej, przechodząc w ciemniejszą na grzbiecie, posiadając przy tym specyficzne i typowe dla tej rasy znaczenia nóg, grzbietu, uszu, okolic oczu i pyszczka, wszystkie znaczenia powinny posiadać taką samą barwę. Istnieje kilka rodzajów odmian barwnych umaszczenia sierści kotów tej rasy. Pełna paleta barw tak typowa dla tej rasy staje się całkowicie wykształcona dopiero u dorosłych osobników.
Zdrowie i pielęgnacja
W celu zapewnienia właściwego stanu zdrowia w przypadku kota birmańskiego należy zadbać przede wszystkim o dostarczenie mu wysoko wartościowego pożywienia. Rasa tych kotów okazuje się być także nieco bardziej mniej odporna na chłodniejszy klimat. Jak w przypadku wszystkich innych kocich ras tak i w tym przypadku wymagana jest odpowiednia troska o stan oczu, uszu i uzębienia kotów rasy birmańskiej. Jedną z dolegliwości, jaką można zaobserwować u kotów tej rasy jest rozszczep podniebienia i objawy hipoglikemii, czyli inaczej mówiąc nadmierny spadek poziomu cukru we krwi tych zwierząt. W celu zapewnienia ich estetycznego wyglądu koniecznym jest także w miarę regularne szczotkowanie okrywy włosowej tych kotów, powinno ono odbywać się, co najmniej, co drugi dzień.