Koty norweskie leśne

Norweski kot leśny jest mieszańcem, krzyżówką kota długowłosego i kota domowego. Legendy mówią, że koty te towarzyszyły już Wikingom i pierwotnie występowały w zimnych regionach Skandynawii jako koty żyjące dziko. Tłumaczy to również ich wygląd, z uwagi na surowy klimat tamtejszych terenów u zwierząt tych pojawiło się bardzo gęste futro na całym ciele. Były to również koty silne, tak aby mogły przetrwać w najcięższych warunkach.

Obecny wygląd kota norweskiego leśnego jak nazwali go hodowcy, odbiega od pierwotnych przodków rasy, tak jak ma to miejsce w przypadku innych kocich ras. Z biegiem czasu i wraz z selekcją hodowlaną rodziły się norweskie koty o niejednakowej gęstości i długości włosa na całym ciele. Mimo wielu jakbyśmy to mogli nazwać eksperymentów hodowlanych, budowa ciała kotów norweskich jest nadal mocna.

Są to koty duże ważące nawet do 9 kilogramów- kocur i 5 kilogramów kotka; w życiu dorosłym. Najbardziej rzucającym się w oczy elementem ich urody jest obfitość futra wokół szyi zwana kryzą. Dodaje ona tym zwierzętom majestatyczności. Natomiast futro na głowie; wokół oczu, uszu i pyszczka jest nieco krótsze, tylko z uszów wystają imponujące, często bardzo długie kłębki futerka.

Wierzchnia warstwa futra na tułowiu i łapach jest wodoodporna, mówi się nawet, że koty te w niektórych rejonach skandynawskich także są zdolne łowić ryby. Duże wrażenie robi wspaniały ogon kota norweskiego, futro w tym miejscu również jest długie i gęste co sprawia, że ogon jest bardzo okazały.

Każdy kto chciałby posiadać w swym domostwie takiego kota musi zapewnić mu odpowiednie warunki. Lubią one duże przestrzenie, po których mogą się swobodnie poruszać, toteż właściwym dla nich miejscem będzie dom z ogrodem. Uwielbiają skakać i wspinać się po drzewach, są inteligentne a co do pielęgnacji podobnie jak inne koty długowłose wymagają czesania przynajmniej raz w tygodniu.

Niektóre koty norweskie są rezultatem krzyżówek z kotami perskimi, co było zabiegiem pozwalającym wprowadzić do ich ubarwienia między innymi kolor biały. Działanie to nie pozostało bez skutków, jakimi była zmiana struktury włosa typowego kota norweskiego. Dzisiaj zwraca się dużą uwagę na czystość rasy i pochodzenie w kwestii prezentacji na wystawach kotów. Duże znaczenie mają tutaj odpowiednie geny wedle których ustala się pewną klasyfikację tych zwierząt.