Choroby oczu u kotów

Choroby oczu u kotów

Wzrok u kotów jest jego najważniejszym zmysłem, dlatego jego utrata jest bardzo trudna do zaakceptowania przez niego.

Jeśli zauważamy jakieś małe zmiany nas niepokojące to natychmiast powinniśmy się udać z naszym pupilem do lekarza weterynarza, oczywiście najlepiej do specjalisty, czyli do weterynarza okulisty, ale niestety niezbyt dużo jest takich właśnie specjalistów to wystarczy do jakiegokolwiek dostępnego weterynarza.

Zdrowy kot ma piękne, błyszczące oczy, pełne wyrazu, a jego źrenice są jednakowej wielkości. Kot domowy, który mało wychodzi na zewnątrz z lekkim ubytkiem wzroku czy nawet z całkowitą jego utratą poradzi sobie dosyć dobrze. Powinno się tylko dobrze zabezpieczyć pomieszczenie, w którym przebywa, nie wolno stawiać na podłodze nowych, nieznanych dla kota przedmiotów na przykład toreb lub butów. Kot potrafi szybko nauczyć się rozkładu swojego pomieszczenia i będzie sobie dobrze w nim radził. Oczywiście trzeba zrobić wszystko, aby mógł on się cieszyć tym bardzo ważnym dla siebie zmysłem jak najdłużej jak to tylko możliwe. Jeśli oczywiście pomimo naszych starań nie uda się to nam to musimy zrobić wszystko, aby jak najbardziej ułatwić życie kotu w takich warunkach.

Gdy zauważymy w oku kota luźne ciało obce powinniśmy natychmiast przemyć jego oko ciepła wodą, a następnie udać się z nim do lekarza. Często jest tak, że nawet mały okruszek może porysować i uszkodzić rogówkę. Może to być bardzo groźne, jeżeli pozostawimy to bez naszej interwencji. Powieki u kota pełnią bardzo ważną rolę, ponieważ chronią jego gałkę oczną przed wszelkimi urazami, jak również oczyszczają ją z niewielkich zanieczyszczeń oraz rozprowadzają łzy.

Niestety zagraża im wiele czynników między innymi: wrodzone wady, infekcje, urazy, grzyby chorobotwórcze, nowotwory oraz świerzbowce. W każdym takim przypadku fachowej pomocy może udzielić tylko lekarz. Nie wolno takich schorzeń leczyć na własną rękę, gdyż takie zachowanie może tylko przynieść więcej problemów. Gdy dojdzie nawet do lekkiego skaleczenia po kilku godzinach z takiej małej ranki może się wytworzyć bardzo poważny stan zapalny. Kot sam pogarsza swój stan pocierając łapą takie wrażliwe miejsce. Bardzo często się zdarza, że w takich przypadkach zakładany jest specjalny kołnierz, aby powieka mogła się spokojnie zagoić. Skaleczenie powieki niesie ze sobą jeszcze jedno poważne niebezpieczeństwo. W momencie, gdy powstanie blizna może dojść do tego, że powieka zostanie „podciągnięta” i wtedy nie będzie umiał do końca jej zamknąć. To grozi przesuszeniem się gałki ocznej, a w najgorszym przypadku nawet może doprowadzić do utraty wzroku.

Czasami u kotów zdarza się też nieprawidłowa budowa powiek np. mogą podwijać się do środka, czym podrażniają gałkę oczną sierścią, a także mogą być wywinięte na zewnątrz. W pierwszym przypadku mogą występować dosyć częste dolegliwości takie jak: zaczerwienienie, ból oka, podrażnienie oka oraz stan zapalny. W takim przypadku, aby ulżyć kotu stosuje się przeważnie prosty zabieg chirurgiczny.

Podczas, gdy kot ma wywiniętą powiekę na zewnątrz raczej nie jest to zbyt uciążliwe, ale zdarzają się stany zapalne. Tu również stosuje się leczenie chirurgiczne. Przeważnie w obu tych przypadkach to leczenie całkowicie rozwiązuje problem.

Dolegliwością, na którą dosyć często zapadają koty jest zapalenie spojówek. Objawia się ona przeważnie swędzeniem, opuchlizną, zaczerwienieniem spojówek oraz wyciekiem z oczu. Kot w takim przypadku mruży oczy, ponieważ świecące światło go drażni i sprawia mu ból. Jeśli wypływająca z oka wydzielina jest mętna to znak, że już nastąpiła infekcja bakteryjna i w takim przypadku powinno zostać zastosowane leczenie antybiotykami.

Inne czynniki, które przyczyniają się do występowania tej choroby są: grzyby chorobotwórcze, wirusy, alergie i wszelkie podrażnienia spowodowane kurzem czy dymem papierosowym, a także ciała obce i różnego rodzaju skaleczenia. Do częstych chorób oczu występujących u kotów należy także choroba narządu łzowego. Wśród wielu perskich kotówmożna zauważyć duży wypływ łez, który pozostawia brunatny ślad idący od kącika oka. Przyczyną występowania tego defektu jest dziwna ambicja właścicieli kotów perskich, którzy tworzą koty o coraz krótszych pyskach, w ten sposób skracają i tak już zbyt krótki przewód nosowo – łzowy. To niestety uniemożliwia kotom prawidłowy odpływa łez i przelewają się one przez dolną powiekę, spływając po pyszczku zostawiają charakterystyczny ślad. Jeśli przewód nosowo – łzowy jest tylko lekko zatkany np. przez stan zapalny to ulgę może przynieść przepłukanie jego, taki zabieg wykonywany jest pod narkozą. W przypadku całkowitej niedrożności tego przewodu to jedyną możliwą metodą pomocy jest w tym momencie przebicie się przez przeszkodę specjalną sondą. Często się zdarza, że ten bardzo nieprzyjemny zabieg musi być powtarzany wiele razy. Czasami takie nadmierne łzawienie może być spowodowane jakąś infekcją np. gronkowcem czy paciorkowcem. Jeśli zauważymy, że wydzielina z oka kota jest mętna lub ma bardzo nieprzyjemny zapach to musimy szybko udać się do weterynarza, gdzie zostanie wykonany wymaz.

Koty posiadają trzecią powiekę tak zwaną migotkęjest ona częścią spojówki. Umieszczona jest w wewnętrznym kąciku oka, rozciąga się pionowo od górnej do dolnej powieki. Jest zbudowana z chrzęstnej tkanki pokrytej błoną śluzową. Przeważnie tej trzeciej powieki nie widać, ale w przypadku choroby może nawet zasłonić cale oko. Jej wypadnięcie może być spowodowane jakąś infekcją, ale najczęstszą przyczyną jest choroba ogólnoustrojowa między innymi: mocne osłabienie organizmu, choroba zakaźna, zaburzenia nerwowe lub zaawansowana robaczyca. Nie wolno pod żadnym pozorem lekceważyć objawów tej choroby.

Jaskra to choroba, która wywoływana jest przez podwyższone ciśnienie wewnątrz gałki ocznej. Nieleczona już w ciągu kilku godzin od pojawienia się pierwszych objawów może doprowadzić do całkowitego utraty wzroku. Płyny uciskające na nerw wzrokowy powodują ogromne cierpienie kota. Oko jest mocno zaczerwienione, a oczna gałka napięta. Źrenica może być również mocno rozszerzona i w ogóle nie reaguje na światło. Przy zauważeniu jakichkolwiek objawów wskazujących, że kot może mieć jaskrę konieczne jest natychmiastowe skontaktowanie się z weterynarzem, który poda specjalne krople obniżające ciśnienie wewnątrz gałkowe.

Zaćma inaczej katarakta to choroba, której charakterystycznym objawem jest postępujące zmętnienie soczewki. W zależności od stopnia zaawansowania tej choroby może spowodować mniejsze lub większe upośledzenie wzroku. Wyróżniamy trzy główne przyczyny powstawania zaćmy: cukrzyca, starość oraz urazy oczu. W przypadku zaćmy związanej z wiekiem zwierzęcia to zmiany następują wolno i stopniowo. Jeżeli mamy do czynienia z zaćmą spowodowaną cukrzycą to proces jej rozwoju jest bardzo szybki. Tylko leczenie chirurgiczne może pomóc w tej chorobie, ale wykonuje się takie zabiegi dosyć rzadko ze względu na trudność ich wykonania. Jeśli zauważymy, że soczewka mętnieje tylko w jednym oku trzeba stale obserwować drugie, ponieważ ta choroba ma skłonność do przenoszenia się na sąsiednie oko.

Koci katar jest chorobą wirusową, która na samym początku atakuje właśnie oczy. Pierwszymi jej objawami przede wszystkim jest łzawienie oraz nadwrażliwość na światło. Później wdają się powikłania, oczy robią się opuchnięte, a wydzielina robi się mętna. Ta choroba może zaatakować również drogi oddechowe i jamę ustną. Ten wirus może doprowadzić do całkowitego uszkodzenia oka. Spora ilość kotów niestety przypłaciło przechorowanie oraz niewłaściwe leczenie kociego kataru całkowitą utratą wzroku. Postępujące zwyrodnienie siatkówki to dziedziczna choroba. Najczęściej występuje u kotów abisyńskich oraz perskich. Wśród kotów perskich pierwsze objawy tej choroby pojawiają się w wieku dwóch lub trzech miesięcy. Zauważalne są wtedy zaburzenia widzenia, bardzo rzadko, ale jednak czasem dochodzi do całkowitej utraty wzroku, a zwierzęta, które przebywają w domu doskonale sobie umieją poradzić z tym nieprzyjemnym defektem. U kotów abisyńskich ten przypadek jest trochę bardziej skomplikowany. Pierwsze objawy pojawiają się u nich dopiero po ukończeniu szóstego roku życia, a schorzenie to bardzo szybko prowadzi do całkowitej utraty wzroku. W obydwu przypadkach nie ma skutecznej metody leczenia tej choroby.