Jaguar cichy myśliwy

Opis dzikiego kota jaguara.

Jaguar jest drapieżnym ssakiem z rodziny kotowatych.

Jest to trzeci, co do wielkości kot po tygrysie i lwie, największym i najpotężniejszym kotem drapieżnym na półkuli zachodniej.

Ze wszystkich gatunków kotowatych oraz drugą najmocniejszą wśród lądowych ssaków to właśnie jaguar ma najsilniejszą strukturę szczęk. Waga jego ciała waha się od 90 do 136 kg u samców, a u samic od 50 do 90 kg. Największe okazy można było znaleźć na mokrych sawannach. Jaguary żyjące w trochę bardziej zalesionych regionach są przeważnie mniejsze.

Jaguar to bardzo umięśniony kot, z dosyć krótkimi, solidnymi kończynami i mocno zbudowaną klatką piersiową. Ten cętkowany drapieżnik bardzo przypomina lamparta, można go rozróżnić po tym, że jego rozetki w środku mają czarną plamkę.Jaguar był wielbiony przez starożytnych Majów i Azteków. Jaguar przeważnie zamieszkuje tereny trawiaste oraz lasy tropikalne Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej, pustynie południowe Północnej Ameryki. Wymarłe gatunki występowały także w Europie, Azji i Afryce, tam ten rodzaj wyewoluował prawie dwa miliony lat temu. W 2004 roku zaobserwowano występowanie jaguarów w Stanach Zjednoczonych w Arizonie. Na tym dosyć sporym rejonie jaguar tworzył podgatunki, które różnią się między sobą barwą oraz osiąganą wielkością.

Najbardziej preferowane przez niego są tereny bogate w wodę, czyli bagna, zarośla krzaczaste nad brzegiem rzek czy lasy podtapiane okresowo, ponieważ znakomicie potrafią pływać. W głębi puszczy czy na całkiem otwartych przestrzeniach występują stosunkowo rzadko. Starają się unikać otwartych przestrzeni, gdyż najlepszym dla nich środowiskiem, w którym czują się wyjątkowo dobrze jest panujący półmrok w puszczy tropikalnej. Wzór sierści jaguara świetnie maskuje go wśród plam cienia i światła. Najczęściej spotykane są jaguary o barwie sierści czerwono – żółtej. Wewnętrzna powierzchnia łap, broda, podbródek, podgardle oraz brzuch są przeważnie białe. Boki oraz grzbiet jego ciała są po części upstrzone podłużnymi lub okrągłymi czarnymi plamami, a częściowo pokryte sporo większymi od nich pierścieniami i plamami żółto – czerwonymi, które mają czarną obwódkę. Wszystkie podgatunki jaguara pomimo swojej dużej zmienności ubarwienia posiadają w kącie pyska czarną plamę oraz ciemną plamę z żółtym albo białym środkiem w tylnej części swojego ucha.

Istnieją także ciemniejsze jaguary lub całkiem czarne tak zwane czarne jaguary. Jaguar ma dosyć sporą, okrągłą głowę, a jego bardzo silna szczęka z niezwykle mocnymi, ostrymi zębami może nawet złamać kark ofiary. Jego potężne i wyjątkowo zręczne ciało i mocne łapy umożliwiają mu chodzenie po drzewach bez żadnych problemów.

Przeważnie jest samotnikiem, w ciągu dnia uwielbia wylegiwać się w jaskiniach czy innych bardzo zacisznych miejscach. Samiec podczas patrolowania swojego terytorium znaczy je moczem, tym samym informuje innych samców o swojej obecności. W czasie godów między samcami dochodzi do walk. Jaguar żywi się zwłaszcza dużymi ssakami typu tapiry, pekari czy kapibary. W razie dużego głodu potrafi zjeść także małe ssaki i ptaki, jego ofiarami padają również kajmany czarne i okularowe, którym podkrada jaja oraz żółwie. Dzięki temu, że potrafi on bardzo cicho leżeć nad wodą jego łupem padają też ryby, które bardzo szybko wyławia swoją przednią łapą.

Jaguar jest typem kota samotnika.

Jaguary były tępione przede wszystkim w Ameryce Północnej, ponieważ są bardzo niebezpieczne dla zwierząt hodowlanych. Poluje przeważnie w nocy, na ziemi. Czając się, rzuca się na swoją ofiarę i bardzo szybko wbija swoje zęby w głowę, kark lub szyję. Potrafi na dosyć krótkich odcinkach biegać z bardzo dużą prędkością, ale okropnie się przy tym męczy, dlatego aby udało mu się zdobyć pożywienie stara się podejść do swojej ofiary jak najbliżej i wtedy rzuca się na nią z zaskoczenia. Zabitą w ten sposób zwierzynę przenosi w bezpieczne miejsce, a po zaspokojeniu swojego głodu resztki zdobyczy zakopuje w ziemi. Wygłodzony lub czujący zagrożenie jaguar może zaatakować również człowieka.

Okres godowy u jaguarów przypada na sierpień i wrzesień wtedy samce zaczynają szukać samic i wtedy zazwyczaj dochodzi do walk miedzy samcami. Samica wydaje na świat od 2 do 3 młodych po ciąży trwającej około 100 dni. Mają one jasne ubarwienie, ważą około 700 do 900 gramów. Oczy przeważnie otwierają po około dwóch tygodniach, mleko ssą przez pół roku. Małe jaguary można bardzo szybko i łatwo oswoić, ale niestety po około dwóch latach mogą stać się zdecydowanie niebezpieczne dla otoczenia, a także nawet dla swoich opiekunów.

W niewoli jaguary często są krzyżowane z lwami. W ogrodzie zoologicznym żyją dosyć długo i często się rozmnażają. Te drapieżniki są zagrożone z powodu kłusownictwa i degradacji środowiska naturalnego, dlatego jest to gatunek umieszczony w Czerwonej Księdze IUCN zaliczony do kategorii podwyższonego ryzyka.

Futro tego kota jest bardzo cenne, w latach sześćdziesiątych do Stanów Zjednoczonych było importowane nawet po kilkanaście tysięcy skór rocznie. Amerykański biolog Alan Rabinowitz to naukowiec, który poświęcił całe swoje życie na ratowanie tego drapieżnego ssaka oraz jego siedlisk.

Jeden komentarz do “Jaguar cichy myśliwy”

Możliwość komentowania została wyłączona.