Przedstawiciel dzikich kotów – pantera.

Pantera potocznie nazywana lampartem to gatunek ssaka z rodziny kotowatych.

Jest to czwarty po tygrysie, lwie oraz jaguarze największy kot. Występuje przeważnie na terenach całej Afryki poza pustyniami oraz na terenach południowej i środkowej części Azji. Najczęściej przebywa w wilgotnych lasach, na sawannie, równinach oraz na terenach górzystych. Pantera jest zwierzęciem bardzo podobnym do tygrysa, ale sporo mniejsze od niego oraz posiada różniącą się od tygrysa sierść. Sierść lamparta jest lśniąca z ciemnymi okrągłymi plamami, występują one gęsto na całym jego ciele. Futro jest koloru żółto – pomarańczowego, a na brzuchu jest białego koloru. Znane są również przypadki czarnych panter, które posiadają większą ilość ciemnego pigmentu.

Budowa jego ciała pozwala mu na wykonanie skoków nawet o długości ośmiu metrów, jest również bardzo szybkim i zwinnym drapieżnikiem, ale niestety dosyć szybko się męczy. Świetnie się wspina i chodzi nawet po najcieńszych gałązkach. Pantery są także doskonałymi pływakami, choć nie lubią wody.

Średnio na wolności żyją około dwunastu lat, a w niewoli nawet do dwudziestu pięciu lat. Długość jego ciała wynosi od 100 do 150 cm, czasem nawet 190 cm, długość jego ogona waha się między 58 do 110 cm. Samica waży około 50 do 80 kg, a samiec od 60 do 90 kg. Pantera raczej należy do samotników, choć czasem łączą się w grupy rodzinne, które wynoszą od czterech do sześciu osobników. Aktywne są w nocy wtedy wychodzą na łowy, a w ciągu dnia wylegują się na gałęziach drzew. Przeważnie prowadzą osiadły tryb życia, ale gdy poszukują nowych terenów do polowania to wtedy mogą się przemieszczać.

Przede wszystkim żywią się zającami, perliczkami, mangustami, wężami, rybami, jaszczurkami, lisami, młodymi antylopami, szakalami, gryzoniami, świniami rzecznymi, czasem polują także na szympansy, wiewiórki oraz rzadko, ale czasami im się to zdarza, że zaczajają się na większą zwierzynę typu bawoły i antylopy nilgau. Lamparty lubią najbardziej naturalną zdobycz, ale przy jej braku będą nawet polować na zwierzęta hodowlane. Czasem zdarzają się także lamparty ludojady, przeważnie są to już stare koty, chore, które nie mają już siły do polowań oraz samice, które opiekują się swoimi młodymi. Chociaż pantery są bardzo silne, posiadają mocne kły i ostre pazury to niekiedy muszą się wycofać z atakowania, gdy przeciwko niej stanie duża silniejsza grupa np. rodzina pawianów.

Dojrzałość płciową osiągają po ukończeniu 2 – 3 lat. Ich godowy okres przeważnie trwa wiosną, ale w klimatach tropikalnych może trwać nawet przez cały rok. Ciąża u tych drapieżników trwa od 90 do 112 dni, wydaje na świat od jednego do sześciu kociąt. Po urodzeniu ważą około 300 gram i do ósmego dnia życia są ślepe. Do siedmiu miesięcy karmione są przez matkę, a po około dwóch, trzech latach, czyli po osiągnięciu dojrzałości płciowej opuszczają ją szukając swojego terytorium.

Niektóre gatunki tych drapieżnych ssaków objęte są wyjątkową ochroną, gdyż są bardzo zagrożone wyginięciem: nimr, lampart anatolijski, lampart amurski, lampart berbyjski. Trochę mniej, ale jednak zagrożone są także takie gatunki jak: lampart jawajski, lampart cejloński, lampart chiński, lampart synajski, lampart zakaukaski lampart perski oraz Panthera pardus dathei, która pochodzi z centralnego Iranu. Lampart Rudraprayag był drapieżnikiem, który osiągnął rekordowy wynik w pożeraniu ludzi, zabił on około 125 osób. Pozbył się go myśliwy Jim Corbett.